Meisje met jeugdreuma klimt nu soepel in een boom!

Meisje met jeugdreuma

In mei 2018, kwam Sarah met haar moeder bij mij in mijn praktijk. Ze liet mij haar knietjes zien. Zij waren flink gezwollen en Sarah vertelde dat ze er vooral zomers veel last van had. Haar knieën worden dik na te veel bewegen. Ze voelden bijna altijd warm en pijnlijk aan. Haar enkels waren ook iets gezwollen, maar hier had ze op dit moment geen last van. Ieder morgen had ze wel moeite met uit bed komen.

Zij lachte niet

Toen Sarah net geboren was, zagen haar ouders al snel dat er iets niet klopte. Met luiers verschonen huilde ze altijd. Haar moeder zei: ‘Ik kon echt zien dat ze pijn had.’ Ze hebben geen enkele foto waarop Sarah lacht. Een baby lacht alleen niet, als het zich niet goed voelt.

Toen ze een half jaar was, kreeg ze keelontsteking. Daarna waren haar knietjes en haar handjes echt gezwollen. De huisarts gaf haar eerst antibiotica en later ook prednison. Dit hielp niet voldoende. Een jaar lang is haar moeder iedere week met Sarah naar de huisarts gegaan. De huisarts zei iedere keer weer dat het geen reuma kon zijn, want dat kwam niet voor bij zulke jonge kinderen. Sarahs moeder werd al wanhopiger. Zij zag dat haar dochtertje pijn had!

Reumatoloog

Nadat ze een jaar lang iedere week naar de huisarts zijn gegaan, werd Sarah eindelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis. Sarah was in de leeftijd dat ze net ging staan, maar toen ze achter een loopwagen ging staan, liet ze zich weer zakken en ging kruipen, omdat ze haar beentjes niet meer kon strekken. Dat was voor de huisarts de reden om haar door te sturen. Daar werd al snel jeugdreuma gediagnosticeerd. Ze had in 27 gewrichten ontstekingsverschijnselen, verdeelt over haar hele lichaam. Vanaf haar kaken tot aan haar grote teen.

Sarah heeft een operatieve ingreep gehad door een spuit met steroïden in haar knieën te spuiten. Hierbij werd ze onder narcose gebracht, omdat ze niet mocht bewegen. Daarna kreeg ze 1 keer in de week een injectie in haar arm met het medicijn methotrexaat. Deze injecties hielpen wel, want al snel kon ze lopen, maar sindsdien is het voor Sarah een echt trauma als ze geïnjecteerd moet worden.

Toen Sarah bijna 3 jaar was, is ze iedere week subcutaan geïnjecteerd door de thuiszorg. Sarah raakte aldoor helemaal in paniek bij iedere injectie. Na verloop van tijd zijn ze de medicatie 1 keer per week oraal gaan geven. Deze werd vrijdags door Sarah ingenomen, want de dag erna was het zaterdag en hoefde ze niet naar school. Ze was dan namelijk de hele dag misselijk.

Tot kort voordat ze bij mij kwam, gebruikte ze nog de volgende medicijnen tegen haar reumatische klachten: methotrexaat voor de ontstekingen en dexamethason voor haar ogen. Voor ZN gebruikte ze Neurofen als ze veel pijn had.

Sarah was bijna 8 jaar en had het meeste last van haar knieën. Daarom wou de reumatoloog voortaan iedere week Enbrel naast de andere medicatie toevoegen. In dit medicijn zit de stof etanercept die de afweerreacties van het lichaam onderdrukt. Deze zou in haar armen geïnjecteerd worden. Sarah reageerde panisch, alleen al bij het idee. Haar ouders wilden dit ook niet.

Geen vooruitgang

De reumatische klachten bleven een beetje stil staan. Nou kan je zeggen dat in dit geval stil staan goed is, want Sarah had ook al in een rolstoel kunnen zitten. Maar zij heeft een hele hoge pijngrens. Ook al heeft ze pijn, ze blijft doorgaan. Omdat Sarah al vanaf haar geboorte pijn had, wist ze ook niet beter. Pas als het echt niet gaat, geeft ze bij haar juf of bij haar moeder aan dat haar knieën moe zijn. Dat is haar vertaling dat haar pijngrens is bereikt.

Haar ouders wilden dus niet meegaan in de dure medicatie die de reumatoloog extra wilde voorschrijven. Sarahs moeder was zelf al bezig de voeding aan te passen door bijvoorbeeld zoveel mogelijk zonder suiker en glutenvrij te eten. Ze merkte dat als Sarah gluten at, de zwellingen erger werden. Zij hebben daarnaast de zorgverzekeraar gebeld en gevraagd of zij een homeopaat wisten die voor vergoeding in aanmerking kwam. De zorgverzekeraar gaf mijn adres door.

Vlak voordat Sarah met haar moeder bij mij kwam, hadden haar ouders de medicatie helemaal stopgezet. Dit hadden ze ook aan de reumatoloog doorgegeven. De arts stond hier niet achter, maar Sarahs moeder zette door. Ook omdat de medicatie die ze de laatste jaren kreeg en die haar zo misselijk maakte, geen heling had gegeven. Ze wisten ook dat het geen kwaad kon om het weg te laten, want Sarah heeft het, toen ze zes jaar was, een jaar lang niet geslikt i.v.m. de waterpokken. Er was geen verschil tussen wel of niet slikken.

Klassieke Homeopathie

Toen Sarah bij mij kwam zag ik een open, gevoelig meisje, voor wie haar moeder het middelpunt van haar leven was. Ze had dikke knietjes en had veel pijn, al gaf ze dat niet snel toe. Iedere ochtend had ze moeite met gaan staan en bewegen. Te veel bewegen gaf ook verergering.

Ik heb Sarah homeopathische middelen gegeven die echt bij haar symptomen en haar eigenschappen pasten. Daarnaast heb ik haar Schüsslerzouten gegeven, om de cellen zo goed mogelijk te ondersteunen. Na 6 weken kwam zij terug en haar knieën waren veel minder dik. Normaal gesproken werden de symptomen altijd erger bij warm weer, maar daar had Sarah dit jaar geen last van, terwijl deze zomer (2018) extreem lang en warm was. Voorheen bleef ze met warm weer zoveel mogelijk binnen, maar nu kon ze gewoon buiten spelen.

Volgens haar ouders was Sarah veel vrolijker, nadat ze gestopt was met het medicijn methotrexaat en begonnen was met de homeopathische middelen. Ze was niet meer misselijk geweest en ’s morgens stond ze zonder moeite op. Neurofen heeft ze ook niet meer nodig gehad.

Toen ze in augustus voor controle kwam bij de reumatoloog kon deze alleen nog wat vocht vinden in haar knieën. Alle ontstekingen waren rustig. De arts gaf aan dat dit vaker voor kwam in de zomer, maar dit klopte niet. Sarah had juist altijd verergering bij warm weer. Ze moest wel na twee maanden weer terugkomen, omdat de reumatoloog het niet helemaal vertrouwde.

Twee maanden later stonden Sarah en haar moeder plotseling bij mij voor de deur. Zij waren bij de reumatoloog geweest, en zij kon geen enkele ontsteking meer vinden!! Sarah was zo blij dat ze mij dit meteen wilde vertellen. Ik was ook zo blij voor haar!

De reumatoloog gaf aan dat haar reuma ‘slaapt’. Het kan dus elk moment weer de kop opsteken. Hier was ik het helemaal mee eens. De homeopathische behandeling moet voorlopig nog doorgaan.

Sarahs ouders hebben de reumatoloog gewezen op de mogelijkheden van klassieke homeopathie, maar de arts gaf aan dat zij vast zit aan de protocollen van het ziekenhuis. Dat betekent dat zij medicijnen moet voorschrijven. Heel jammer dat zij niet open mag staan voor andere geneeswijzen.

We zijn ondertussen alweer een half jaar verder en het gaat steeds beter met Sarah.

Haar ouders zeggen dat het een heel ander kind is. Sarah is blij en lacht veel. Ze rent en springt de hele dag in het rond zonder pijn. Bovendien wordt ze steeds zelfstandiger en hangt niet meer zo aan haar moeder vast. 

Wilt u meer weten over wat klassieke homeopathie kan doen bij chronische klachten, zoals jeugdreuma?

Of wilt u een afspraak maken?

Klik dan op deze knop en vul het contactformulier in. Ik neem zo snel mogelijk contact met u op.